In Praise of Ping pong

Зүүнээс У.Солонгосын Ri Bun Hui, Ө.Солонгосын Hyun Jung Hwa,  

Ойрноос ширээний теннисээ эргэн тоглох болов. Долоо хоногтоо хоёр удаа хөлсөө гаргачихаад байгаа. Анх сургуульд ороогүй удаагүй байхдаа Баруун-Уртад секцэнд орж байлаа. Манайх хот руу шилжсэний дараа хотын хамгийн сайн клубт орж, бас ч гэж 2, 3 жил хичээллэсэн юм. Япон руу тэмцээнд явах завшаан ч тохиож байв. Тэгснээ, боломжийн тоглодог болчихсон хэр нь гэнэтхэн ор тас хаячихсан гэж байгаа. Англи хэлний курс дугуйлан хөөгөөд, секцээ удаан таслаад, тэгээд багшийнхаа нүүрийг харахаас санаа зовж явсаар байгаад бүр "будаа болсон" юм шиг байгаам. Тэр үед хэн нэгэн тууштай бай гэж загнаж, залруулсан ч болоосой. Их харамсдаг хэрнээ яваад л байдаг байлаа, харин саяхнаас зориг гаргаад амьдралаа шинэ хэмнэл нэмэв. Одоо бол жаахан хүүхэд шиг бөөн л дур байна, хэхэ. Гэснээс дур царайлж youtube хэсч яваад саяхан нэг сонирхолтой зүйл олж мэдэв. Секцэнд явдаг байхад 1988 оны Сөүлийн Олимпын (хосын) аварга Hyun Jung-Hwa гэдэг солонгос эмэгтэй манай дээр ирж хэсэгхэн хугацаанд хүүхдүүдийг дасгалжуулж билээ. Хүүхдүүдийг ч гэж, надтай ойролцоо түвшний нэг баньд бид хоёртой гол төлөв харилцана. Алдсан бөмбөгөндөө хамт яв гэж зааж байсан нь тодхон санагддаг юм. Нэг өдөр биднийг Сансарт байдаг гэртээ авчраад пиззагаар дайлж, өөрийнхөө бичлэгүүдийг үзүүлж байсан. Нэг удаа хүнд гэмтсэн, ертөнцийн эзний ачаар эдгэсэн гэж ярьж байлуу даа. Монголд теннис заах гэж лав ирээгүй, шашны ажлаар хэсэг саатсан байж ч магадгүй. Мань хүн тэгсэн Солонгосын ширээний теннисний домог байж. Одоо Солонгосын ШТ-ний холбооны гүйцэтгэх захирал, шигшээгийнхээ дасгалжуулагч хийж байгаа юм байна. Хамгийн сонирхолтой нь, мань хүн өнгөрсөн 2012 онд As One нэртэй киноны гол дүр болж. Учиргүй сонирхон үзлээ. 1991 онд Умард ба Өмнөд Солонгосын шигшээ нэгдэн нэг баг болж Японд болсон багийн дэлхийн аваргад оролцож түрүүлсэн тухай кино байна. Савангийн дууриудад гараад байдаг, солонгосын алдартай эмэгтэй жүжигчин "багшийн" маань дүрийг бүтээж, кино нь ч гайгүй амжилт олсон бололтой юм. Солонгос кино л юм болохоороо драм нь дэндчихсэн ч, түүхэн гэдгээрээ, өөрт минь теннис зааж явсан хүний тухай болохоор яалт ч үгүй сонирхолтой байв. Хоёр Солонгосын салсан түүх ээ гэж, бас айхавтар шүү. (Киног english sub-тайгаар эндээс үзэв)

 Ширээний теннис сайхан спорт. Нэг ширээ, хоёр цохиур, нэг бөмбөг байхад л хэн ч, хаана ч тоглож болно. Энгийн дүрэмтэй. Тоглогчид хоорондоо контакт үүсгэдэггүй болохоор гэмтэж бэртэнэ гэж барагтай бол байхгүй. Зарлага багатай (мэргэжлийн түвшиндээ бол мэдээж багагүй л байх), гэмтэлгүй спорт гэсэн үг. Хөдөлгөөн, гүйлгээ ухаан, хараа, эв дүй шаардана, эдгээрийг өгнө. Теннис дажгүй тоглодог болчихвол бусад спортын эв дүй ч сайжирна гэж боддог юм.